De strijd der keepers is nog niet beslist, zei Rini Coolen, trainer van FC Twente, na het
oefenpotje tegen Aberdeen. Woensdag speelt zijn ploeg nog een laatste wedstrijd in de
voorbereiding tegen een onbekende tegenstander, op een onbekend tijdstip.
Dan keept Paauwe de hele wedstrijd, zodat beide doelmannen in de voorbereiding
evenveel minuten hebben gespeeld, legde de trainer uit. Voor de eerste wedstrijd in
het stadion tegen een serieuzere tegenstander dan NEO of Oldenzaal, koos hij voor Boschker.

�Dat zegt niks�, zei Coolen. �Pas na woensdag wordt een beslissing genomen.�
Maar vraag het aan zo maar iemand op de tribune en die zal zeggen: �Ik denk dat het Boschker wordt.�
En allemaal zullen ze het zuur vinden voor Paauwe, die vorig seizoen een goede indruk
achterliet. In de bekerwedstrijd tegen Feyenoord was hij de grote man van de avond.
Na jaren tweede keeper te zijn geweest pakte hij zijn kans.

Hij was �blij� dat Boschker - de bekerheld van 2001 - weg was. De trainer koos vorig
jaar in eerste instantie voor Jelle ten Rouwelaar, maar ruilde hem al snel in voor Paauwe.
Eindelijk kreeg hij wat hij wilde. En nu is Boschker na zijn avontuurtje bij Ajax terug.
En begint alles weer van voor af aan. Boschker keepte tegen Aberdeen de hele
wedstrijd. Veel te doen had hij niet. Het stadion zat halfvol. In Vak P zong een
koortje na een redding wijfelend zijn naam, hij kan het amper gehoord hebben.
Het was dat hij er stond, maar ook weer niet. Hadden ze een paar maanden
geleden geen afscheid van hem genomen? En vervolgens
Paauwe in de armen gesloten? Het kan raar lopen.

�De competitie is nog niet begonnen. Het is afwachten, de keus is niet aan mij�,
zei Boschker na de wedstrijd. Overtuigd van zijn basisplaats is hij nog niet.
�Het ene moment denk ik: ik ga spelen, maar het volgende moment denk ik
weer van niet. Op zich is mijn gevoel positief, maar dat wil niet altijd wat zeggen.
Onzekerheid is er altijd, maar niet meer zo erg als vroeger, dat heb ik gehad.
Als ik win, win ik. Als ik tweede word, moet ik dat accepteren.�

Vorig jaar maakte Boschker mee wat Paauwe al die jaren had moeten doorstaan.
Hij speelde nooit in het eerste elftal van Ajax, zat een paar keer op de bank
en kreeg later een vaste stoel op de tribune. Vooral die laatste plek voelde als een spijkerbed.
Hij gaf aan dat hij weg wilde uit Amsterdam en niet veel later belde Twente.
Terug naar huis, waar hij seizoenen lang de onbetwiste nummer een was geweest.
Boschker: �Een seizoen op de tribune zal het zeker niet worden, wat dat betreft
ben ik er op vooruit gegaan.� En natuurlijk, hij wist dat tijdens zijn afwezigheid zijn schaduw was opgestaan.
�Cees heeft het goed gedaan vorig seizoen. Of het lastig is om goed met elkaar om
te blijven gaan? Nee, dat zou wat zijn. Als tweede keeper kun je wel chagrijnig zijn,
maar je moet door. Je werkt samen, je traint samen. Als ik tweede keeper word, dan blijf ik
naar Cees toe hetzelfde. Maar dan denk ik dat ik me wat meer afzijdig hou van de rest van
de groep, wat minder joviaal zal zijn. Dan richt ik me op mezelf en zal ik alles op alles zetten
om het alsnog te halen. Ik ben gekomen om te spelen.�